Ang Ibig Sabihin ng Lungkot
Tanda ko
ang mabilis-mabagal na pag-ulan ng bulak sa Abril
kasabay ng iyong
tagubilin: “Ang susi ay nasa ilalim lamang
ng marungis na paso sa ikatlong baitang.” Sa nais tuntunin
ng mga ligaw na bulak sa hangin, animo’y walang bigat
ang
katawan, walang grabidad ang nahamugang lupain.
Ano ang kakatwang kahulugan ng paglipad ng bulak
kung hindi ang
kawalan nito ng pakpak? Kung hindi
ang sandaling kalayaan mula sa napipintong paglapag.
Sa ngayon, kung kailan nakapinid ang mga daan
at paraan tungo
sa iyo, ang mga pasilyo’t siwang
na dati’y daluyan
ng mga hiwatig na ngayo'y iwinaglit
sa hangin, tulad mo, tulad
natin, mahal, saan ang daan
tungo sa nakaraan? Ano ang silbi ng malalamyang kumpas
ng bulak sa malaon nang ikinandadong pintuan?
No comments:
Post a Comment